Hoofdstuk 25: Er hangt liefde in de lucht!
Zo ging het leven door... Ik ben nu 24 en Hope is er 8, ze gaat naar de openbare school waar ik 6 jaar geleden ook zat. Haar lievelingskleur is zeker roze! Als het mocht van mij, zou ze haar haren roze verven, maar dat mag niet.
Als ik haar niet had tegengehouden was alles in haar kamer roze geweest, maar gelukkig mochten er een paar dingen wit zijn. Ik heb haar gezegd dat ze alles (behalve haar speelgoed) moet houden tot ze 18 is. Nu had ze daar geen problemen mee, maar over een paar jaar zal ze daar iets minder gelukkig mee zijn...
Het voelt fijn aan om eindelijk met het hele gezin aan tafel te zitten. Papa, Hope en ik. Als mis ik wel een man in mijn leven... Papa is er ondertussen ook al 46, eigenlijk best wel jong. Hij was 22 toen hij mij kreeg. Ik was 16 toen ik Hope kreeg. Hopelijk krijgt Hope niet nog eerder een kind....
Het is zondag, Hope moet niet naar school, papa moet niet werken en ik moet niet werken. De regen valt met bakken uit de hemel, jammer, want ik wou met Hope naar de speeltuin gaan waar ik vroeger ook geweest ben. Maar Hope moet ook nog huiswerk maken, ze moet een opstel schrijven over wat ze later wil worden. Hope kijkt beteuterd naar het lege blad voor haar.
"Wat is er liefje?" vraag ik. "Ik weet niet wat ik later wil worden" bromt ze. "Je doet toch graag ballet, wil je geen ballerina worden?" vraag ik. Haar gezicht klaart meteen op en ze roept: "Dank je wel mama!" Want ballet doet ze wel heel erg graag. Hope gaat 3 keer per week naar de balletles en thuis doet ze ook continu ballet.
Terwijl Hope haar opstel schrijft ga ik wat gitaar spelen. Trouwens, over mijn werk: ik heb al 2 keer promotie gekregen! Ik ben nu Podiumhulp. Mijnt taakomschrijving zegt dat ik het podium moet klaarzetten en dat ik moet soundchecken. Echt wel leuk, dan kan ik eindelijk eens met mijn gitaar bezig zijn!
"Mama! Wil je mijn opstel nalezen?" roept Hope terwijl ze komt aanhollen. "Tuurlijk liefje, we zullen naar de woonkamer gaan" antwoord ik en ik zet mijn gitaar weer weg. In de woonkamer zit mijn vader rustig te schaken.
Nadat ik samen met Hope de spelfouten uit haar opstel heb gehaald, zeg ik: "Goed zo! Je had niet zo veel schrijffouten, heb je nog meer huiswerk?" Ze schudt haar hoofdje. "Mooi zo! Dan kan je wat gaan spelen" zeg ik. Ze rent meteen de woonkamer uit en gaat met haar poppenhuisje spelen.
Mijn mobiel trilt, ik krijg een sms. Het is een sms van Gabriël, een collega van mij. Er staat: Hey Ash! Heb je wat tijd om af te spreken? Want ik verveel me... ;) X
Mijn hart maakt een sprongetje wanneer ik de X lees. Ik antwoord me: Hey Gab! Nee, ik heb tijd zat. Heb je zin om naar hier te komen? X
Mijn hart maakt een sprongetje wanneer ik de X lees. Ik antwoord me: Hey Gab! Nee, ik heb tijd zat. Heb je zin om naar hier te komen? X
Al snel krijg ik een antwoord: Ik ben al onderweg! ;) X
Nog geen 10 minuten later gaat de deurbel. Daar staat hij dan. Gabriël, hij is zo knap! "Hey Ash!" begroet hij me. "Hey Gab!" zeg ik tegen hem.
Nog geen 10 minuten later gaat de deurbel. Daar staat hij dan. Gabriël, hij is zo knap! "Hey Ash!" begroet hij me. "Hey Gab!" zeg ik tegen hem.
We raken aan de praat over van alles en nog wat. Vooral over onbenullige dingen zoals onze lievelingskleuren, lievelingseten... Maar toch vind ik het heel erg fijn dat Gabriël hier is. Hij geeft mij een warm en veilig gevoel.
We praten en lachen heel erg lang. Het begint al te schemeren, dus zeg ik: "Laten we naar binnen gaan, het begint donker te worden en volgens mij gaat het dadelijk ook nog regenen" "Is goed! " antwoordt hij. Voor we naar binnen gaan hebben nog een lachbui door een stomme grap van Gab.
Binnen raken we aan de praat over mijn familie. Hope en papa. En we praten ook heel even kort over mijn moeder, maar wanneer Gabriël doorheeft dat ik het daar moeilijk mee heb schakelt hij over naar Hope. Voor de eerste keer in heel mijn leven kan ik mijn hart luchten over Jonah, over school, over alles. Wanneer ik uitgepraat ben rolt er een traan over mijn wang. Gabriël veegt hem snel weg en geeft me een knuffel.
Ik maak me los uit zijn warme veilige armen. Opeens uit het niets drukt hij een zachte zoen op mijn lippen. Met zijn warme en zachte lippen.
"Sorry, ik... ik..." stamelt Gabriël. Ik stop zijn gestamel met een zoen op zijn lippen. Die warme zachte lippen, waar ik nu al van houd.
Een week later blijft Gabriël voor het eerst slapen. We eten met z'n vieren pasta, zijn lievelingsgerecht. Hope doet nogal stil en afstandelijk. Ik denk dat eens met haar ga praten. Het voelt perfect aan zo met z'n vieren aan tafel zitten.
Na het eten ruimt papa de borden op en zet ze in de afwasmachine. Daarna gaat hij weer zitten schaken. Hope gaat naar haar kamer gebakjes maken. Dat is ook een van haar favorieten bezigheden geworden.
Gabriël en ik gaan ook naar de woonkamer. We zetten de tv aan en zappen een beetje. Tot we een of andere romantische film tegen komen. Ik kruip op Gabriël zijn schoot. We kussen, aan de film besteden we niet echt veel aandacht meer.
Tegen negen uur ga ik naar Hope haar kamer in de wetenschap dat ze daar gebakjes zit te maken. Maar neen, ze zit in haar pyjama klaar op haar bed om te gaan slapen. Ik geef haar een nachtzoen en stop haar onder.
Hope:
"Slaaplekker mama!" roep ik nog voor mama de deur toedoet. Waarschijnlijk heeft ze me toch niet meer gehoord, ze is al weer bij Gabriël. Stomme Gabriël. Ik wou dat ik mijn vader kende. Daarom heb ik een plan bedacht. Een uurtje later komt mama kijken of ik slaap. Ik doe alsof ik slaap, maar ik slaap niet.. Mama en Gabriël gaan in hun bed liggen en opa ligt ook al te slapen.
Ik wacht nog een halfuur om zeker te zijn dat er niemand meer naar beneden komt en dan sta ik op. Ik sluip naar de woonkamer en zet de computer aan. Bij Google tik ik mijn moeders naam in. Ik krijg niet veel resultaat, allen iets van wat een Legacy noemt. Geen idee wat dat is, dat is iets om een andere keer op te zoeken.
Uiteindelijk ga ik weer naar Google. Deze keer tik ik mijn eigen naam in. Al snel kom ik op de site Riverview.sim terecht. Ik lees:
Hope Moon Webber
Geboortedatum: 12 Juli 2050
Naam moeder: Ashley Webber
Naam vader: Jonah van Uchelen
Hope Moon Webber
Geboortedatum: 12 Juli 2050
Naam moeder: Ashley Webber
Naam vader: Jonah van Uchelen
Verder lees ik niet. Ik tik Jonah van Uchelen in bij Google. Als snel kom ik zijn adres te weten en schrijf het op een papiertje. Ik sluit de computer af en ga weer naar mijn kamer met het papiertje in mijn hand geklemd. Ik steek het papiertje in mijn ladekast en ga slapen.
De volgende ochtend zit ik samen met opa wafels te eten. Mama en Gabriël slapen nog. "Is er wat Hope? Je lijkt zo moe?" vraagt opa. Ik geef geen antwoord maar stel zelf een vraag: "Opa, wat weet jij over mijn vader?"