Hoofdstuk 9: Yasminns comeback.
Vrolijk loop ik naar de brievenbus. Ik denk aan Mathijs, een half jaartje geleden is hij geboren. En hij is zo stil! Ik open de brievenbus. Buiten het gewoonlijke pakket rekeningen is er ook een enveloppe bij die zwart omkaderd is. Oh nee wie is er dood? Vraag ik mezelf af. Ik ga weer naar binnen en leg de rekeningen op het aanrecht. Met een luid kloppend hart open ik de brief. 'Met pijn in ons hart melden we u dat Jessie Clark-Lorrens gestorven is.' Ik grijp meteen naar mijn mobiel. Mijn vingers tikken het nummer van mijn moeder in. De telefoon gaat 2 keer over en dan hoor ik een droevige 'Hallo, met wie spreek ik?'
Een twee-tal uurtjes na ons telefoongesprek gaat de deurbel. Ik open de deur en omhels mijn moeder. We hebben afgesproken dat ze een tijdje hier komt logeren en later komt ze hier misschien wel wonen.
Mijn oude moedertje... Ik hoop dat zij nog erg lang onder ons blijft... Aangezien het al avond zorgt mijn moeder voor Jason terwijl ik voor Mathijs zorg en de meiden hun huiswerk doen. Dat kan toch erg handig zijn, zo een helpende hand. En om acht uur legt Yasminn Jason in zijn bedje.
En niet veel erna gaat ze zelf slapen. Omdat we niet genoeg ruimte hebben, hebben we haar bed bij Jason op de kamer geplaatst. Want Jason heeft de grootste kamer.
Nadat ik Mathijs stil heb gekregen, zo rond half elf, heb ik honger. Ik open de koelkast en kijk wat er in ligt. Hm, ja daar kan ik spaghetti mee maken. Ik neem de juiste ingrediënten en begin te snijden. Daarna doe ik alles in een pan en begin te koken.
Die nacht slaap ik eens goed. Voor de eerste keer sinds Billy's bedrog. Wanneer ik 's Ochtends wakker word merk ik dat er sneeuw ligt buiten. Voor de eerste keer deze winter, en de winter is al bijna gedaan! Man, de tijd vliegt!
Ik realiseerde me opeens dat vandaag mijn eerste werkdag is! Gelukkig moet ik geen babysit bellen want mama is met pensioen. Ik sprong vliegensvlug in de douche. Ik kleedde me aan en liep naar de keuken. Daar begon ik botherhammen te smeren voor iedereen.
Ik keek even op de klok: nog een kwartier en mijn carpool is hier! Ik ging me snel omkleden en, omdat dat van de baas moest, deed ik mijn haar los. Aangezien mijn haar er niet uitzag, deed ik er vlechtjes in (dat kan toch geen probleem zijn?) en dat zag er best leuk uit!
Mijn werkkleding vind ik er persoonlijk afschuwelijk uitzien! Maar dat maakt niet uit, ik moet toch maar koffie serveren. *TOET TOET* 'Dat zal de carpool zijn, tot na het school meiden! Moet ik jullie komen halen of komen jullie met de bus?' vraag ik. 'Geen van beide.' zegt Jenna. Ik kijk verward van Jenna naar Summer (Clowie is aan het douchen). 'Wat fijn!' zeg ik, en ik denk aan mijn jeugd. *TOET TOET* 'Ik kom al.' mompel ik, maar eerst ga ik nog even naar mijn moedertje. 'Mam, ik vertrek naar... Wat schilder je?' onderbreek ik mijn eigen zin.
'Niets, niet kijken!' roept ze wanneer ik wil komen kijken. 'Oke dan, ik vertrek naar mijn werk.' zeg ik. 'Veel plezier.' glimlacht mijn moeder.
Wanneer ik rond half 3 weer thuis kom, merk ik dat er een portret in de hal hangt. Van mij! Mij! Ooh, mijn moeder is echt geweldig! Het is prachtig!
Wanneer ik rond half 3 weer thuis kom, merk ik dat er een portret in de hal hangt. Van mij! Mij! Ooh, mijn moeder is echt geweldig! Het is prachtig!
'Vind je het mooi?' hoor ik achter me. 'Tuurlijk!' roep ik uit. 'Het is voor de legacy.' legt mijn moeder uit. 'Dan moet ik er ook een van jou maken.' zeg ik. 'Nee, nee dat moet niet.' antwoordt ze. Ik haal mijn schouders op en loop naar Mathijs' kamertje. Daar tref ik Jenna aan die met Mathijs aan het spelen is. Zooooo schattig!
'Ik ga in bad.' zegt mijn moeder na het avondeten. 'Goed,' zeg ik 'Ik ga naar het Winterfestival, heeft er iemand zin om meet te gaan?' vraag ik. Iedereen schudt nee. 'Jammer.' zeg ik en ik vertrek.
Op het winterfestival ga ik snowboarden! Zonder dat ik het ooit gedaan heb, lukt het me nog best wel goed! *Sorry voor de slechte fotokwaliteit, ze wou maar niet laden!*
Toen ik weer thuis kwam, sneeuwde het nog altijd! 'Dat wordt morgen weer sneeuwdag.' zeg ik tegen Clowie. 'Mam, morgen is het zaterdag.' zucht ze. 'Oh' is het enige wat ik zeg.
En tot mijn eigen grote spijt dacht ik eraan dat mijn 2 zoontjes bijna jarig zijn! Wat worden ze toch snel groot!
En ja hoor, voor ik het besefte waren ze al opgegroeid! Jason was als eerste jarig hij groeide op tot een prachtig kind! Met blonde haren (van mij) en blauwe ogen (van Billy). Zijn dat geen schoonheidsidealen?
En niet zo heel veel erna was Mathijs jarig! Hij is opgegroeid tot een pracht van een peutertje! Kijk hoe schattig hij is! Hij heeft de bruine haartjes van zijn oma geërfd, alleen weet ik niet van wie hij die krullen heeft...
Trouwens over erfenissen gesproken: de erfenis van Jessie ging helemaal naar mijn moeder! Het komt neer op 30 176 simdollars! *Ik heb de levenslange beloning 'Erfenis' gekocht.* Met dat geld hadden we no zo een 37 000 simdollars! Daarmee hebben we 2 auto's en 2 fietsen gekocht. Dus nu hebben we nog 25 140 simdollars!
Omdat Jason nu 'te oud' is om bij zijn oma op een kamer te slapen, hebben we het wiegje en zo van Mathijs naar De grote slaapkamer verplaatst en de nieuwe meubels van Jason naar Mathijs' oude kamer, wat nu dus Jasons kamer is.
Omdat Jason nu 'te oud' is om bij zijn oma op een kamer te slapen, hebben we het wiegje en zo van Mathijs naar De grote slaapkamer verplaatst en de nieuwe meubels van Jason naar Mathijs' oude kamer, wat nu dus Jasons kamer is.
Ik kijk uit het raam; de lucht begint al gelig te zien, wat betekend dat het bijna donker wordt. Het is echt prachtig om te zien! De bomen, de sneeuw, de gelige lucht...
We eten allemaal samen en daarna gaan we ieder ons eigen ding doen. Rond acht uur ga ik Mathijsje is zijn wiegje leggen. Hij valt meteen in slaap. Mathijs is toch zo schattig met zijn beren-pyjama!
Al snel begonnen we met zijn allen aan de uitdaging om Mathijs te leren lopen! Clowie begon, en het ging nog vrij goed ook!
Zondag is de grote dag van de drieling. Het is namelijk hun eindbal! Ik kan het mijne nog goed herinneren. Maar mijn foto, die heb ik weggegooid. Ze stonden uren voor de spiegel!
En terwijl de meiden zich aan het opdirken waren, ging ik eens bij Jason kijken. Hij was aan het schilderen! Ik had hem een schildersezel gekocht in de hoop dat hij achter schilderlessen zou vragen. Maar nu is hij gewoon aan het schilderen!
Om 17 uur horen we en luide *TOET*. De meiden hun limousine. Een witte limousine in de sneeuw, prachtig! Dit doet me denken aan het feit dat ze al bijna jongvolwassene worden! Wat ga ik ze toch missen!
Tijdens dat Clowie, Jenna en Summer op het bal zijn, zitten mijn ma, Jason en ik aan de tafel sushi te eten. Met zijn drieën, dat kan ook gezellig zijn. Ik kan er maar beter aan wennen als de meiden binnenkort het huis uit gaan!