Hoofdstuk 8: Kerstkindje.
Mijn buik begint al aardig dik te worden. Hij of zij wordt verwacht rond Kerstmis. Een echt kerstkindje! Natuurlijk duurt dat nog even, maar ja...
Op kerstavond hebben we gewoon een onderonsje gehouden, ik en de vier kinderen. Het was gezellig, we hebben kalkoen gegeten en wat kerstfilms op tv gekeken. Ondertussen is het al half één 's nachts. Ik denk aan hoe snel mijn kinderen groot worden. Zo is de drieling pas tiener geworden. Ze hebben alle drie een eigen stijl ontwikkeld. Alle drie in compleet verschillend.
Ik kijk omlaag, naar mijn dikke buik. Ik glimlach en wrijf over mijn buik.
Ik besluit om nog even te gaan schilderen. Waarom nog zo laat gaan schilderen? Ik weet het zelf ook niet. Alleszins, ik ga toch nog schilderen.
En uiteindelijk, om kwart over drie, is mijn schilderij af. Het is mooi geworden. Ook al zeg ik het zelf. Maar ik beslis om het toch te verkopen.
Voor ik ga slapen ga ik eerst nog naar de nieuwe babykamer. Ik wrijf weer over mijn buik en mompel: 'Dit word jou kamertje.'
Met zo een voorgevoel van: vannacht gaat het gebeuren, ga ik slapen. Ik val in een heel onrustige slaap.
De volgende ochtend word ik wakker. Hm, ik ben vannacht toch niet bevallen. Ik ga naar de badkamer. Voor ik de badkamer in loop ga ik nog even snel naar de woonkamer, waar de tv opstaat. 'Vrolijk Kerstfeest!' roep ik naar de meiden. Ze kijken me lachend aan en daarna gaan ze weer tv kijken. Ik loop dus naar mijn badkamertje en ga douchen. Wanneer ik de douche uitkom en me heb aangekleed voel ik een stekende pijn in mijn buik. De baby komt! Omdat ik niemand heb die me naar het ziekenhuis kan brengen, de meiden hebben nog geen rijbewijs, besluit ik om thuis, hier in mijn badkamertje te bevallen.
Nog geen 2 uur later loop ik uit de badkamer met een klein jongetje in mijn armen. Kleine Mathijs. 'Dat duurde lang.' zegt Clowie. Ze draait haar hoofd en slaakt een gilletje. 'Mama is bevallen!' roept ze. Ze springen alle drie recht en komen op mij afgelopen.
Ze zijn super enthousiast. Clowie, Jenna en Summer zijn meteen dol op hun broertje. Net zoals ik. 'Nu zullen jullie mij wel in het huishouden moeten helpen.' zeg ik. Ze knikken en gaan meteen aan de slag.
Clowie gaat de bedden opmaken, Jenna leer Jason lopen (ze heeft duidelijk meer succes als ik) en Summer begint te keuken te dweilen aangezien die onderwater staat.
Ik ben toch zo blij dat ze mij helpen. Ik denk dat dat ook nodig is met zo een groot huis. 4 slaapkamers en 2 badkamers. En dan nog een hoop andere ruimtes...
Natuurlijk helpen ze mij ook met het verzorgen van de kinderen. Ze spelen met Jason of Mathijs. Of ze doen Mathijs in bad. Zo schattig om je kinderen met je kinderen bezig te zien.
Natuurlijk ben ik ook nog bezig met mijn kleine kinderen. Net iets meer met Mathijs dan met Jason. En dat vindt die laatste heel erg! Maar ja, Mathijs is nu eenmaal jonger en heeft meer aandacht nodig. Net zoals nu ik ben hem weer zijn flesje aan het geven. Voor de 3e keer al vandaag. Het is een flinke eter, net zoals zijn vader is...