Hoofdstuk 18: Opnieuw afscheid nemen.
Voor je het beseft is je kleine meid al 8 jaar. . .
In die 5 jaar heb ik een praktijk laten bouwen en inrichten. Het heeft wel wat geld gekost, een slordige 15.000 simdollars... Natuurlijk werk ik ook nog in het ziekenhuis. De praktijk is alleen een extraatje, waar je alleen kan komen als je een afspraak hebt.
In die 5 jaar heb ik een praktijk laten bouwen en inrichten. Het heeft wel wat geld gekost, een slordige 15.000 simdollars... Natuurlijk werk ik ook nog in het ziekenhuis. De praktijk is alleen een extraatje, waar je alleen kan komen als je een afspraak hebt.
Je komt meteen binnen in de kleine wachtzaal. Ik moest geen grote wachtzaal hebben, aangezien je hier alleen op afspraak kan komen.
De rechtse deur gaat naar een klein toilet.
De linkse deur is mijn praktijk. Het is een grote ruimte waar mijn bureau staat.
En waar alle onderzoeksspullen staan.
Nu sta ik in de keuken te kijken hoe Ashley haar cornflakes opeet. Het is vandaag onze laatste dag samen, want morgen vertrekt ze naar een kostschool. Kunstschool Kaasschaaf. Ashley heeft hier 2 jaar in de lagere school gezeten, maar dat vond ze maar niets. Ze wou naar een kunstschool.
Het is niet te geloven hoe hard Ashley op Sacha lijkt! Ik hoor en zie Sacha in Ashley. Ik kan niet geloven dat de dood van Sacha al bijna 6 jaar geleden was.
'We gaan er vandaag een super dag van maken' zeg ik. Ze glimlacht naar mij. Ik heb haar al die jaren verwaarloosd, tot ik begon te beseffen hoe hard Ashley op Sacha leek. Maar de band tussen Ashley en mij zal nooit zijn zoals andere ouders een band hebben met hun kind. Wanneer ze klaar is met eten ruim ik haar lepel en bord op. Daarna loop ik naar de hobbykamer. Daar is Ashley al vrolijk aan het schilderen. Ik zet me dus maar achter de schaaktafel.
'Zullen we eens tegen elkaar schaken?' vraagt Ashley. 'Tuurlijk, zet je erbij!' zeg ik en ik ruim de schaakstukken op. We beginnen te schaken.
'Staat je tas al klaar?' vraag ik tussen het spelen door. 'Al een hele week!' zegt ze opgewonden.Ik had niet anders verwacht, ze heeft namelijk al het hele weekend haar nieuwe schooluniform aan.
Ashley wint ons kleine schaakwedstrijdje. (Oké, misschien heb ik haar laten winnen...) We gaan even voor de tv zitten en kijken naar een kinderprogramma.
'Heb je zin om te gaan vissen?' vraag ik na ongeveer 10 minuten. Ze knikt heftig, het is een van haar< favorieten bezigheden, na schilderen en muziek luisteren. We gaan samen vissen.
Na bijna een uur te vissen hebben we al wel wat vis. We gaan onze hengels opbergen in de garage. Ashley ziet de fietsen staan en vraagt: 'Kunnen we een fietstochtje maken?' 'Als jij je kleren niet vuilmaakt' antwoord ik. Na een half uurtje gefietst te hebben komen we langs de speeltuin. 'Laten we even uitrusten' stel ik voor en we zetten onze fietsen in de fietsenstalling.Ashley kijkt meteen naar de klimtoren.
Ze rent meteen naar de klimtoren. 'Je kleren niet vuilmaken!' roep ik haar nog na.
Ashley:
Ashley:
Ik begin meteen te klimmen. Na een tijdje klimmen wil ik naar de schommels gaan. Maar daar staat een jongen die ik nog nooit heb gezien.
Ik besluit om toch naar de schommels te gaan. 'Hey, ik ben Ashley' zeg ik. De jongen zegt zijn naam, maar ik vergeet hem meteen. We raken aan de praat. Blijkbaar zit hij hier ook op school. Hij is een jaar ouder dan ik, dat verklaart waarom ik hem nog nooit heb gezien.
Wanneer hij vraagt waarom ik een uniform draag, vertel ik hem over de kostschool waar ik morgenochtend naar vertrek. Hij lijkt... Teleurgesteld...
'Ik ga hotdogs maken!' roept papa naar mij. 'Is goed' antwoord ik. De jongen en ik spelen tikkertje. Ik moet echt eens ga nadenken over zijn naam.
'Euhm, ik denk dat het iets anders gaat worden...' zegt papa wanneer ik aan de tafel kom zitten. De hotdogs zijn verbrand. 'Ik heb nog hotdogs en brood' zegt een man aan de andere tafel.
Papa eet een hotdog en ik een boterham met pindakaas en jam. Het is echt heerlijk!
Papa eet wel 3 hotdogs! Maar ik heb al genoeg na anderhalve boterham dus zeg ik: 'Papa, ik heb genoeg' 'Dan moet je stoppen, lieverd' antwoord hij.
Nadat papa de man bedankt heeft rijden we weer naar huis zoals we gekomen zijn, met de fiets dus. Papa rijdt de hele tijd een stukje voor mij. Ik moet goed trappen om hem te kunnen volgen.
James:
Wanneer we thuiskomen vraag ik: 'Zullen we afscheid gaan nemen van je moeder?' Ashley knikt heftig. We lopen samen naar de achterkant van de tuin. Ik ga op het bankje zitten en Ashley fluistert wat tegen het graf. Ze praat, net zoals ik, vaak tegen Sacha.
Ongeveer een half jaar geleden zijn mijn moeder en Connor ook omgekomen, ze zijn gestorven in een brand in mijn ouderlijke huis. Na veel overleg heb ik beide lijken naar hier kunnen overkrijgen zodat er een soort van legacy Webber privé-kerkhof. Sinds de dood van mama heb ik ook weer contact met Myrthe, ze is nu 22 jaar en woont sinds een jaar samen met haar vriend Bryan. Bryan werkt als zakenman in een kantoor en Myrthe werkt in het kuuroord als kuuroordspecialiste. 'Laten we naar binnen gaan, het begint koud te worden' zeg ik. Zwijgend lopen we naar binnen. In de plantenkamer gaan we op een bankje zitten en daar praten we over vandaag en morgen.
Tegen half 10 zeg ik: 'Ga je pyjama maar aan doen en je tanden poetsen. Ik kom dadelijk een verhaal voorlezen' Ze knikt en loopt naar haar kamer. Terwijl denk ik aan het feit dat ik morgen helemaal alleen ben...
Na 10 minuten klop ik zachtjes op haar kamerdeur. Ik ga naar binnen en vraag: 'Welk boek wil je?' 'Ik heb er al een klaargelegd' zegt ze en ze wijst naar het boek op haar bed. Ik knik en ga op de rand van het bed zitten. Ik begin voor te lezen.
Na 2 of 3 hoofdstukken gelezen te hebben is Ashley in slaap gevallen. Wat is ze toch schattig als ze slaapt!
Ik geef haar een aai en kus op haar haar hoofd, net zoals ik vroeger altijd deed.
Daarna ga ik een lekkere frisse douche nemen. Het water wordt al snel te heet en stap onder de douche vandaan.
Na de douche kruip ik doodmoe in mijn bed. Ik kan wel wat slaap gebruiken, want morgen moet ik weer afscheid nemen van een geliefde...
De volgende ochtend neemt Ashley een douche, check ik of ze alles heeft gepakt en we ontbijten voor de laatste keer samen. De deurbel gaat, dat is haar taxi. Samen met de chauffeuse laat ik de bagage in. Ik geef Ashley een knuffel en fluister in haar oor: 'Ik ga je missen, ik hou van je'
'Ik hou ook van jou' fluistert ze terug. Samen lopen we naar buiten en Ashley stapt in de taxi. Ik zwaai tot de taxi de hoek omrijdt en dan beginnen mijn tranen te stromen...