Hoofdstuk 4: James
Ik zet me achter mijn computer en begin te schrijven in mijn Legacy boek. Mijn volgende generaties mogen weten hoe blij ik ben dat ik zwanger ben!
Nadat ik het in mijn Legacy boek had geschreven moest ik het nog tegen Stiles zeggen. 'Liefje?' roep ik. 'Wat is er?' vraagt Stiles en hij komt naar me toe. 'Ik moet wat zeggen.' hij kijkt me vragend en bezorgd aan. 'Niet bezorgd zijn, ik ben zwanger!' roep ik. 'Ooh! Geweldig!' roept hij.
Tijdens mijn zwangerschap deed ik niet veel van huishoudelijke klusjes. Alleen hing ik soms de was op.
Soms helpt Stiles me in het huishouden, zoals de was doen, het bed opmaken...
Maar zijn favoriete bezigheid blijft videogamen.
Mijn favoriete bezigheid is in bad gaan. Als ik opsta eet ik eerst wat en daarna stap ik voor uren in bad.
Al snel ben ik hoogzwanger en loop met een dikke buik rond.
Omdat de baby voor een van de volgende dagen is hebben we al een babykamer ingericht. We willen graag dat het geslacht een verrassing blijft. Daarom hebben we de kamer wit gehouden. Ik vind het heel erg mooi!
Op een avond zitten we lekkere salade te eten. Ik zeg: 'Weet je liefje, de baby is voor morgen uitgerekend.'
Stiles verslikt zich in zijn eten. 'Morgen al?' vraagt hij.
Na het eten ging ik op bed liggen lezen. Een paar nieuwe recepten leren. Dat is handig voor als ik weer ga werken. Rond 10 uur kruip ik onder mijn lakens. Zo'n 10 minuten later voel ik Stiles ook het bed in stappen. 'Trusten' fluistert hij. 'Trusten.' zeg ik. Ik val in slaap. 's Nachts word ik wakker met een hevige pijn in mijn buik. De weeën zijn begonnen! Ik begin te roepen en te kreunen.
Stiles schiet wakker. Hij kijkt me even met grote ogen aan en zegt dan: 'Kom, ik breng je naar het ziekenhuis.' 'NEE! Ik wil ... Thuis ... Bevallen.' breng ik moeizaam uit. Hij kijkt me raar aan.
Een uur en half later ligt er een klein jongetje in mijn armen. 'Welkom op aarde, James.' fluister ik.
Een uur en half later ligt er een klein jongetje in mijn armen. 'Welkom op aarde, James.' fluister ik.
Ik knuffel hem een paar minuten lang en ga dan naar zijn kamertje. Daar leg ik hem in zijn wiegje. 'Slaap maar, het is nog vroeg.' fluister ik en ik ga ook weer slapen.
De volgende ochtend sta ik op. Het voelt raar aan, zo zonder dikke buik. Ik kruip onder douche en trek mijn oude kleren weer aan. Ik bekijk mezelf eens in de spiegel. Zie ik er niet te jong uit om moeder te zijn? Ik ben wel nog jong, 22 jaar, maar ik bedoel mijn haar en kleding?
Ik ga ontbijten, bij James kijken en zeg dan 'dag' tegen Stiles die weer aan het gamen is. Een paar uurtjes later komt er een compleet nieuwe ik binnen. Ik ben naar de kapper geweest en heb extensions laten plaatsen, daarna ben ik naar een boutique in de stad geweest en heb een paar leuke jurken gekocht. Dit is de nieuwe ik!
Die namiddag zitten we met zijn tweetjes in de zetel. Niet gezellig een film te kijken of te knuffelen. Neen, hij zit aan de ene kant van de bank te gamen en ik zit aan de andere kant een receptenboek te lezen.
'Kan het niet wat stiller?' vraag ik na een tijdje. 'Wat zeg je?' vraagt hij, nog steeds met zijn ogen op het tv-scherm gericht. Ik zucht en zeg: 'Laat maar.' Ik klap mijn boek toe en bekijk Stiles eens. Volgens mij had hij niet door dat ik net iets zei.
Ik loop naar James' kamertje. Hij is aan het huilen. 'Ventje toch.' zeg ik en ik pak hem op. Hij blijft huilen en riekt niet zo fris. 'Moet James een badje nemen?' vraag ik.
Ik vul het badje en leg James erin. Dat vindt hij blijkbaar niet zo leuk, want hij blijft huilen. 'Sorry liefje, maar dat moet.' fluister ik tegen hem. Ik was hem verder.
Om hem verder te kalmeren ga ik met James in zijn schommelstoel zitten. Dat vindt hij zo te zien wel erg leuk. 'Je bent zo ene liefje.' fluister ik half tegen James, half tegen mezelf.
Ik leg James weer in zijn wiegje, want hij was aan het gapen, en ga naar de keuken. Daar pak ik de ingrediënten voor chili con carne uit de koelkast. Ik begin alles fijn te snijden.
Daarna doe ik alles in een pan en begin het te koken.
'Eten!' roep ik een paar minuten voor het klaar is. Ik giet alles in een kom en zet die op het aanrecht. Ik pak 2 kleinere kommetjes uit de kast en schep ze vol. Met de kommetjes in mijn handen loop ik naar de eettafel en et ze neer. Stiles zit al aan tafel. 'Smakelijk.' zeg ik. Stiles knikt en begint te eten. Ik eet ook en merk dat het wel erg heet is. We eten in stilte.
Na het eten ruimt Stiles de borden op en ik zet de restjes in de koelkast. 'Wil je soms dat we verbranden?' vraagt hij sarcastisch als ik de koelkast toe doe. 'Hilarisch.' mompel ik ironisch en ga de was verzamelen.
Ik doe de vuile was in de wasmachine en giet er wat waspoeder bij. Zo over een uurtje is dat klaar, denk ik.
Ik zet me achter mijn computer en open het word bestand over de legacy. Ik typ wat ik allemaal denk: over mijn twijfels bij Stiles komt het door James of door ons leeftijdsverschil (we verschillen 8 jaar), over het feit dat ik toch nog van Stiles hou en blijf wachten op een aanzoek...