Hoofdstuk 15: Een kindje.
'Nog eens gefeliciteerd met je huwelijk en het spijt me zo dat ik er niet kon zijn!' zegt mijn moeder al voor de derde keer over de telefoon. 'Maar Connor is ziek en ik kon niet met hem een uur in de auto zitten.' zegt ze. 'Ik weer het, maar hoe gaat het met Myrthe?' vraag ik, om een ander onderwerp aan te snijden. 'Goed, goed. Ze doet het erg goed op school' antwoordt mijn moeder. 'Fijn om te horen' zeg ik. 'Ik wou je nog iets vragen.' zegt mijn moeder. 'Wat dan?' vraag ik. Ze antwoordt: 'Wel ik ben jaren en jaren geleden een legacy begonnen. Een legacy is een soort van uitdaging. Er moeten 10 generaties Webber zijn. Maar natuurlijk zijn er ook regels aan verbonden. De opvolger moet van eigen bloed zijn, niet geadopteerd dus. En eigenlijk moet heel de familie 10 generaties lang op de zelfde kavel wonen. Maar dat gaat nu natuurlijk niet meer. Wil je de legacy van mij overnemen en de 2e generatie worden?'
Ik denk even na en zeg dan: 'Oké!' 'Echt waar? Dat is geweldig! Maar zou je alsjeblieft de grootste kavel in Riverview willen kopen en daar gaan wonen?' vraagt mijn moeder. 'Dat moet ik even overleggen met Sacha...' is mijn antwoord.
Sacha ging akkoord met mijn moeders voorstel ze was zelfs erg enthousiast. Ik kijk over mijn schouder naar het lege huis waar we nu toch wel een tweetal jaar gewoond hebben.
Na een kwartiertje in onze auto gezeten te hebben samen met de laatste dozen komen we bij ons nieuwe huisje op Riverbloesemheuvellaan 345. We stappen uit en ik kijk naar ons nieuwe huis. Het is een pak groter dan het vorige huis. We hebben er dan ook een hoop geld in gestoken.
Dit is het huis van binnen af. Er zijn nog twee kamers vrij voor de kinderen die er hopelijk komen! Anders kan de legacy niet door mij voortgezet worden.
En dan is er ook nog de garage. We hebben ook fietsen gekocht voor als we eens een fietstochtje houden of zo.
Een week geleden zijn we naar hier verhuisd en het is hier echt geweldig! 'Liefje, ik moet je iets zeggen' zegt Sacha. 'Wat is er?' vraag ik bezorgd.
'Liefje, ik ben... zwanger' zegt ze. 'Echt waar? Dat is gewoon geweldig!' roep ik uit. 'Mag ik eens voelen?' vraag ik. Ze glimlacht en steekt haar buik naar voren 'Tuurlijk!'
Nu Sacha zo veel vrije tijd heeft en ze niet zo veel mag doen, heeft ze een passie voor schilderen ontwikkeld.
Al snel heeft ze haar eerste schilderij af en verkoopt het voor 32 simdollars.
En ik? Als ik niet aan het werken ben, dan schrijf ik meestal in het Legacyboek.
Of ik schaak wat, een van mijn favorieten bezigheden.
En ons nog niet geboren kindje? Dat groeit heel erg snel! We willen het geslacht nog niet weten, maar we hebben wel al wat namen in gedachten....
Al heel snel is de kinderkamer klaar om in gebruik genomen te worden.
Dat is maar goed ook want voor ik het weet is Sacha al bijna 9 maanden zwanger. De baby kan nu elk moment komen.
Om zich voor te bereiden op de bevalling en het moederschap leest Sacha veel zwangerschapsboeken. Heel vaak leest ze die op haar favoriete plekje, onze plantenkamer. Het is eigenlijk een soort van veranda.
Sacha schildert echt heel veel, er hangt nu ook een van haar schilderijen in de keuken bij de eettafel.
En ja hoor, ik had gelijk. Een paar dagen later wou Sacha aan het eten beginnen toen haar weeën begonnen.
Ik pak Sacha's hand en neem haar mee naar de auto. Daar help ik haar instappen en we vertrekken naar het ziekenhuis.
Voor ik het besef vieren we al voor de tweede keer kerst met Ashley, ze wordt dus al bijna 2 jaar. De dag van kerstavond komt de postbode een pakketje leveren. Er zit een cadeautje in voor Sacha van haar moeder. Een ketting met een hartje aan.
Nadat Sacha de ketting in haar juwelendoos heeft gestoken, gaan we met ze'n drieën op de tuinstoel in de plantenkamer liggen.
Aangezien het kerstavond is eten we een heerlijk diner gemaakt door Sacha. Na het eten gaan we in de woonkamer pakjes openmaken. Kleine Ashley krijgt een schilderij geschilderd door Sacha.
Ze krijgt ook een knuffel waar ze meteen enthousiast mee begint te spelen.
En als laatste krijgt ze ook nog een soort van kistje.
Ik geef aan Sacha een nieuwe schildersezel. Ze is er super blij mee en geeft me een knuffel.
Ze krijgt ook nog een bos roze rozen van mij, haar lievelingsbloemen en kleur.
En Sacha geeft aan mij een nieuwe schaaktafel. Ik ben er natuurlijk super blij mee en geef haar een zoen.
Na de cadeaus kijken we nog even tv terwijl Ashley met haar nieuwe knuffel speelt.
Tegen 10 uur zegt Sacha: 'Ik ga Ashley in haar ledikantje leggen want ze valt bijna in slaap' Ik knik en kijk nog even tv. Wanneer het programma gedaan is ga ik naar onze slaapkamer. Ik open de deur en zie dat Ashley op ons bed ligt te slapen. Sacha doet 'Shht' omdat ik stil moet zijn.
Sacha:
Wat hou ik toch van Kerstmis! Ik ben zo blij dat het kerstochtend is, ik ben nu al bezig aan het grote diner voor vanavond. Ik zet Ashley op haar potje. We proberen haar al een tijdje zindelijk te krijgen, maar dat lukt niet echt...
Na een paar minuten kruipt ze van het potje af. Ik til haar weer op en ga naar haar kamertje. Daar zet ik Ashley in bad. Ze kijkt verwonderd naar de belletjes die in het rond zweven.
Na het badje ga ik samen met Ashley aan de mini-xylofoon zitten. Ze kan er echt goed op spelen. Ik voel gewoon dat ze later een muzikante gaat worden.